Współczynnik aktywności jest współczynnikiem używanym w termodynamice w celu uwzględnienia odchyleń od idealnego zachowania w mieszaninie substancji chemicznych. W idealnej mieszaninie mikroskopijne interakcje między każdą parą związków chemicznych są takie same (lub makroskopowo równoważne, zmiana entalpii roztworu i wahania objętości podczas mieszania są zerowe), w wyniku czego właściwości mieszanin można wyrazić bezpośrednio w terminów prostych stężeń lub ciśnień cząstkowych substancji obecnych np. prawo Raoulta. Odchylenia od idealności są kompensowane poprzez modyfikację stężenia za pomocą współczynnika aktywności. Analogicznie, wyrażenia obejmujące gazy można korygować pod kątem braku idealności przez skalowanie ciśnień cząstkowych za pomocą współczynnika lotności.
Prawo Henry'ego ma zastosowanie tylko wtedy, gdy cząsteczki układu są w stanie równowagi. Drugim ograniczeniem jest to, że nie jest to prawdą, gdy gazy znajdują się pod bardzo wysokim ciśnieniem. Trzecie ograniczenie, że nie ma zastosowania, gdy gaz i roztwór uczestniczą ze sobą w reakcjach chemicznych.