Jak oblicza się zdolność rozdzielczą teleskopu?
Zdolność rozdzielcza teleskopu jest obliczana na podstawie długości fali obserwowanego światła i średnicy apertury teleskopu. Dokładniej rzecz biorąc, mierzy ona najmniejszy kątowy odstęp między dwoma różnymi punktami, które można rozróżnić jako oddzielne obrazy. Większa apertura pozwala teleskopowi zebrać więcej światła i zmniejszyć efekty dyfrakcji, poprawiając jego zdolność do rozróżniania drobnych szczegółów. Ponadto krótsze długości fal światła zwiększają zdolność rozdzielczą. Dlatego teleskopy zaprojektowane z większymi aperturami i zdolne do obserwacji krótszych długości fal będą miały zazwyczaj większą zdolność rozdzielczą, umożliwiając astronomom oglądanie wyraźniejszych i bardziej szczegółowych obrazów obiektów niebieskich.