Równanie Borna-Landégo służy do obliczania energii sieci krystalicznego związku jonowego. W 1918 roku Max Born i Alfred Landé zaproponowali, że energia sieci może pochodzić z potencjału elektrostatycznego sieci jonowej i odpychającej energii potencjalnej. Sieć jonowa jest modelowana jako zespół twardych, elastycznych kulek, które są ściskane razem przez wzajemne przyciąganie się ładunków elektrostatycznych na jonach. Osiągają obserwowaną odległość równowagi od siebie dzięki równoważącemu odpychaniu krótkiego zasięgu.