Model Bohra to teoretyczne ramy zrozumienia struktury atomu, zaproponowane przez Nielsa Bohra w 1913 roku. Opisuje atom jako posiadający centralne jądro otoczone elektronami krążącymi po ustalonych ścieżkach lub poziomach energii. Elektrony mogą zajmować tylko określone dozwolone orbity bez emitowania energii, a energia jest emitowana lub pochłaniana, gdy elektron przechodzi między tymi poziomami. Model ten z powodzeniem wyjaśnia linie widmowe atomu wodoru i położył podwaliny pod współczesną mechanikę kwantową.