Energia swobodna Gibbsa (lub energia Gibbsa) to potencjał termodynamiczny, który można wykorzystać do obliczenia maksymalnej pracy odwracalnej, którą może wykonać układ termodynamiczny przy stałej temperaturze i ciśnieniu. Energia swobodna Gibbsa mierzona w dżulach w SI) to maksymalna ilość pracy bez ekspansji, którą można wydobyć z termodynamicznie zamkniętego układu (może wymieniać ciepło i współpracować z otoczeniem, ale nie ma znaczenia). To maksimum można osiągnąć tylko w całkowicie odwracalnym procesie. Kiedy system przechodzi odwracalnie ze stanu początkowego do stanu końcowego, spadek darmowej energii Gibbsa równa się pracy wykonanej przez system w stosunku do otoczenia, pomniejszonej o pracę sił nacisku.
Dla dowolnego układu zamkniętego utworzonego ze znanych ilości określonych związków chemicznych, stan równowagi jest całkowicie określony, gdy dowolne dwie zmienne niezależne są ustalone. Dwie zmienne niezależne podlegające specyfikacji mogą na ogół być intensywne lub rozległe. Jednak liczbę niezależnych zmiennych intensywnych określa reguła fazy. Zatem gdy F = 1, co najmniej jedna z dwóch zmiennych musi być ekstensywna, a gdy F = 0, obie muszą być ekstensywne.