Pęd Photona przy użyciu długości fali Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń
Formułę używana
Pęd Photona = [hP]/Długość fali
p = [hP]/λ
Ta formuła używa 1 Stałe, 2 Zmienne
Używane stałe
[hP] - Stała Plancka Wartość przyjęta jako 6.626070040E-34
Używane zmienne
Pęd Photona - (Mierzone w Kilogram metr na sekundę) - Pęd Photona jest iloczynem masy i prędkości fotonu oraz miarą całkowitego ruchu fotonu, co jest podstawową koncepcją mechaniki kwantowej i fizyki.
Długość fali - (Mierzone w Metr) - Długość fali to odległość między dwoma kolejnymi szczytami lub dolinami fali świetlnej, która jest miarą długości fotonu w okresowym układzie fal.
KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową
Długość fali: 2.1 Nanometr --> 2.1E-09 Metr (Sprawdź konwersję ​tutaj)
KROK 2: Oceń formułę
Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze
p = [hP]/λ --> [hP]/2.1E-09
Ocenianie ... ...
p = 3.15527144761905E-25
KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia
3.15527144761905E-25 Kilogram metr na sekundę --> Nie jest wymagana konwersja
OSTATNIA ODPOWIEDŹ
3.15527144761905E-25 3.2E-25 Kilogram metr na sekundę <-- Pęd Photona
(Obliczenie zakończone za 00.004 sekund)

Kredyty

Creator Image
Stworzone przez Rudrani Tidke
Cummins College of Engineering for Women (CCEW), Pune
Rudrani Tidke utworzył ten kalkulator i 100+ więcej kalkulatorów!
Verifier Image
Zweryfikowane przez Kethavath Srinath
Uniwersytet Osmański (OU), Hyderabad
Kethavath Srinath zweryfikował ten kalkulator i 1200+ więcej kalkulatorów!

Efekt fotoelektryczny Kalkulatory

Energia fotonu przy użyciu długości fali
​ Iść Energia Fotonowa = ([hP]*[c])/Długość fali
Energia fotonowa wykorzystująca częstotliwość
​ Iść Maksymalna energia kinetyczna = [hP]*Częstotliwość fotonu
Pęd Photona wykorzystujący energię
​ Iść Pęd Photona = Energia Fotonowa/[c]
Pęd Photona przy użyciu długości fali
​ Iść Pęd Photona = [hP]/Długość fali

Pęd Photona przy użyciu długości fali Formułę

Pęd Photona = [hP]/Długość fali
p = [hP]/λ

Co to jest moment pędu?

Moment pędu jest miarą ruchu obrotowego obiektu, zdefiniowanego jako iloczyn jego momentu bezwładności i prędkości kątowej. Jest to wielkość wektorowa, zachowana w układach izolowanych, odgrywająca kluczową rolę w dynamice obrotowej i ruchu orbitalnym.

Jakie są eksperymentalne dowody na Photon Momentum?

Niektóre z najwcześniejszych bezpośrednich eksperymentalnych dowodów na to pochodziły z rozpraszania fotonów promieniowania rentgenowskiego przez elektrony w substancjach, nazwanych rozpraszaniem Comptona na cześć amerykańskiego fizyka Arthura H. Comptona (1892–1962). Compton zaobserwował, że promienie rentgenowskie rozpraszane z materiałów mają zmniejszoną energię i prawidłowo przeanalizował, że jest to spowodowane rozpraszaniem fotonów z elektronów. Zjawisko to można potraktować jako zderzenie dwóch cząstek - fotonu i elektronu spoczywającego w materiale. Podczas zderzenia zachowywana jest energia i pęd. Zdobył Nagrodę Nobla w 1929 roku za odkrycie tego rozpraszania, zwanego obecnie efektem Comptona, ponieważ pomogło to udowodnić, że pęd fotonu jest określony przez powyższe równanie.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!