Wraz ze wzrostem przypływu klin solny migruje do koryta i następuje szybkie osadzanie się zawieszonego materiału złoża. Jest to związane z ingerencją w model wymiany osadów między przepływem a złożem oraz zmniejszoną turbulencją w górnej warstwie.
Zaklinowanie się soli w estuarium to proces, w którym wyraźna warstwa słonej wody tworzy się poniżej warstwy słodkiej wody ze względu na różnice w gęstości. Klinowanie soli jest wynikiem słabych prądów pływowych, które nie mogą mieszać słonej wody z wodą słodką, tworząc w ten sposób haloklinę.