Pojęcie głębokości krytycznej jest konwencjonalnie definiowane w hydraulice otwartego kanału (Chow 1959; Montes 1998; Chanson 2004) jako głębokość, na której energia właściwa osiąga minimalną wartość, biorąc pod uwagę średnią energię właściwą Hm w całym odcinku przepływu z równoległymi usprawnia.
W przepływie w kanale otwartym energia właściwa (e) to długość energii lub wysokość podnoszenia w stosunku do dna kanału. Jest to również podstawowa zależność stosowana w standardowej metodzie krokowej do obliczania, jak głębokość przepływu zmienia się w zasięgu na podstawie energii uzyskanej lub utraconej w wyniku nachylenia kanału.