Transkonduktancja jest miarą zdolności tranzystora do kontrolowania prądu wyjściowego w oparciu o napięcie wejściowe. Definiuje się je jako stosunek zmiany prądu wyjściowego (prądu kolektora lub drenu) do zmiany napięcia wejściowego (napięcia bazy lub bramki). Transkonduktancja jest zwykle wyrażana w simensach (S) i wskazuje wzmocnienie urządzenia, odgrywając kluczową rolę w wydajności wzmacniacza.