Jaki był wkład Linusa Paulinga w elektroujemność?
Linus Pauling opisał elektroujemność jako „zdolność atomu w cząsteczce do przyciągania do siebie elektronów. Zasadniczo elektroujemność atomu jest względną wartością zdolności tego atomu do przyciągania gęstości elekcyjnej do siebie, gdy wiąże się z innym atomem. Im wyższa elektroujemność pierwiastka, tym bardziej atom będzie próbował przyciągać elektrony do siebie i od każdego atomu, z którym się wiąże. Linus Pauling był pierwszym naukowcem, który opisał zjawisko elektroujemności. Najlepszym sposobem na opisanie jego metody jest spojrzenie na hipotetyczną cząsteczkę, którą nazwiemy XY. Porównując zmierzoną energię wiązania XY z teoretyczną energią wiązania XY (obliczoną jako średnia energii wiązania XX i energii wiązania YY), możemy opisać względne powinowactwo tych dwóch atomów względem siebie.