Jaki był wkład Linusa Paulinga w elektroujemność?
Linus Pauling opisał elektroujemność jako „siła atomu w cząsteczce do przyciągania do siebie elektronów”. Zasadniczo elektroujemność atomu jest względną wartością zdolności tego atomu do przyciągania gęstości elekcyjnej do siebie, gdy wiąże się z innym atomem. Im wyższa elektroujemność pierwiastka, tym bardziej atom będzie próbował przyciągać elektrony do siebie i od każdego atomu, z którym się wiąże. Linus Pauling był pierwszym naukowcem, który opisał zjawisko elektroujemności. Najlepszym sposobem na opisanie jego metody jest spojrzenie w hipotetycznej cząsteczce, którą nazwiemy XY. Porównując zmierzoną energię wiązania XY z teoretyczną energią wiązania XY (obliczoną jako średnia energii wiązania XX i energii wiązania YY), możemy opisać względne powinowactwo tych dwóch atomów względem siebie.