Jaki był wkład Linusa Paulinga w elektroujemność?
Linus Pauling opisał elektroujemność jako „moc atomu w cząsteczce do przyciągania elektronów do siebie”. Zasadniczo elektroujemność atomu jest względną wartością zdolności tego atomu do przyciągania do siebie gęstości elekcyjnej, gdy łączy się on z innym atomem. Im wyższa elektroujemność pierwiastka, tym bardziej atom będzie próbował przyciągać elektrony do siebie i od każdego atomu, z którym się łączy. Linus Pauling był pierwszym naukowcem, który opisał zjawiska elektroujemności. Najlepszym sposobem opisania jego metody jest spojrzenie na hipotetyczną cząsteczkę, którą nazwiemy XY. Porównując zmierzoną energię wiązania XY z teoretyczną energią wiązania XY (obliczoną jako średnia energii wiązania XX i energii wiązania YY), możemy opisać względne powinowactwa tych dwóch atomów względem siebie.