NWW trzy liczby

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P Kalkulator

Chemia Budżetowy Fizyka Inżynieria Więcej >>

↳

Klejenie chemiczne Biochemia Chemia analityczna Chemia atmosfery Więcej >>

⤿

Wiązanie kowalencyjne Elektroujemność Wiązanie jonowe

✖Frakcja znaku P jest wiązaniem kowalencyjnym.ⓘ Ułamek znaku P [p]

+10%

-10%

✖Kąt wiązania między parą wiązań a parą samotną można określić za pomocą znaku p lub s w dwóch sąsiednich i równoważnych orbitalach hybrydowych.ⓘ Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P [θ]

⎘ Kopiuj

👎

Formuła

✖

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P

Formuła

θ = a \cos (\frac{p - 1}{p})

Przykład

109.4712 ° = a \cos (\frac{0.75 - 1}{0.75})

Kalkulator

LaTeX

Resetowanie

👍

Pobierać Wiązanie kowalencyjne Formuły PDF PDF Image

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń

Formułę używana

Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą = acos((Ułamek znaku P-1)/Ułamek znaku P)
θ = acos((p-1)/p)
Ta formuła używa 2 Funkcje, 2 Zmienne

Używane funkcje

cos - Cosinus kąta to stosunek boku sąsiadującego z kątem do przeciwprostokątnej trójkąta., cos(Angle)
acos - Odwrotna funkcja cosinus jest funkcją odwrotną funkcji cosinus. Jest to funkcja, która jako dane wejściowe przyjmuje stosunek i zwraca kąt, którego cosinus jest równy temu stosunkowi., acos(Number)

Używane zmienne

Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą - (Mierzone w Radian) - Kąt wiązania między parą wiązań a parą samotną można określić za pomocą znaku p lub s w dwóch sąsiednich i równoważnych orbitalach hybrydowych.
Ułamek znaku P - Frakcja znaku P jest wiązaniem kowalencyjnym.

KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową

Ułamek znaku P: 0.75 --> Nie jest wymagana konwersja

KROK 2: Oceń formułę

Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze

θ = acos((p-1)/p) --> acos((0.75-1)/0.75)

Ocenianie ... ...

θ = 1.91063323624902

KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia

1.91063323624902 Radian -->109.471220634511 Stopień (Sprawdź konwersję tutaj)

OSTATNIA ODPOWIEDŹ

109.471220634511 ≈ 109.4712 Stopień <-- Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą

(Obliczenie zakończone za 00.004 sekund)

Jesteś tutaj -

Dom » Chemia » Klejenie chemiczne » Wiązanie kowalencyjne » Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P

Kredyty

Stworzone przez Prerana Bakli

Uniwersytet Hawajski w Mānoa (UH Manoa), Hawaje, USA

Prerana Bakli utworzył ten kalkulator i 800+ więcej kalkulatorów!

Zweryfikowane przez Akshada Kulkarni

Narodowy Instytut Informatyki (NIIT), Neemrana

Akshada Kulkarni zweryfikował ten kalkulator i 900+ więcej kalkulatorów!

< Wiązanie kowalencyjne Kalkulatory

Procent znaku S przy danym kącie wiązania

Iść Procent znaku S = (cos(Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą)/(cos(Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą)-1))*100

Ułamek znaku S przy danym kącie wiązania

Iść Ułamek znaku S = cos(Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą)/(cos(Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą)-1)

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem S

Iść Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą = acos(Ułamek znaku S/(Ułamek znaku S-1))

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P

Iść Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą = acos((Ułamek znaku P-1)/Ułamek znaku P)

Zobacz więcej >>

Kąt wiązania między parą wiązań a samotną parą elektronów z danym znakiem P Formułę

Kąt wiązania między parą wiązaną a samotną parą = acos((Ułamek znaku P-1)/Ułamek znaku P)
θ = acos((p-1)/p)

Jak samotne pary wpływają na kąt wiązania?

Na kąt wiązania wpływa obecność samotnej pary elektronów przy atomie centralnym. Samotna para elektronów w centralnym atomie zawsze próbuje odeprzeć wspólną parę (związaną parę) elektronów. Dzięki temu wiązania są lekko przemieszczane do wewnątrz, co powoduje zmniejszenie kąta wiązania. Małe zniekształcenia z idealnych kątów mogą wynikać z różnic w odpychaniu między różnymi regionami gęstości elektronów. Teoria VSEPR przewiduje te zniekształcenia, ustalając kolejność odpychania i porządek ilości miejsca zajmowanego przez różne rodzaje par elektronów.

Dom

BEZPŁATNY pliki PDF

🔍 Szukaj

Kategorie

Dzielić

Let Others Know

✖

Facebook

Twitter

Copied!