De definitie van vermogensdissipatie is het proces waarbij een elektronisch of elektrisch apparaat warmte produceert (energieverlies of afval) als een ongewenste afgeleide van zijn primaire werking. Net als bij centrale verwerkingseenheden is vermogensdissipatie een belangrijk punt van zorg in de computerarchitectuur. Bovendien wordt vermogensdissipatie in weerstanden als een natuurlijk voorkomend fenomeen beschouwd. Feit blijft dat alle weerstanden die deel uitmaken van een circuit en een spanningsval eroverheen hebben, elektrisch vermogen zullen dissiperen. Bovendien wordt dit elektrische vermogen omgezet in warmte-energie, waardoor alle weerstanden een (vermogen) beoordeling hebben. Het vermogen van een weerstand is ook een classificatie die het maximale vermogen parametriseert dat het kan dissiperen voordat het een kritieke storing bereikt.