Een theorie van atomaire structuur waarin het waterstofatoom (Bohr-atoom) wordt verondersteld te bestaan uit een proton als de kern, met een enkel elektron dat in verschillende cirkelvormige banen eromheen beweegt, waarbij elke baan overeenkomt met een specifieke gekwantiseerde energietoestand: de theorie was uitgebreid naar andere atomen.