De wet die de relatieve verdeling bepaalt van een component die oplosbaar is in twee vloeistoffen, waarbij deze vloeistoffen in beperkte mate niet of in beperkte mate mengbaar zijn. Deze wet is een van de wetten die van toepassing zijn op ideale verdunde oplossingen. Het werd ontdekt door W. Nernst in 1890. De distributiewet van Nernst stelt dat bij evenwicht de verhouding van de concentraties van een derde component in twee vloeistoffasen constant is. De distributiewet van Nernst stelt ons in staat de meest gunstige voorwaarden te bepalen voor de extractie van stoffen uit oplossingen.