Ultieme treksterkte vaak verkort tot treksterkte (TS), ultieme treksterkte is de maximale spanning die een materiaal kan weerstaan tijdens het uitrekken of trekken voordat het breekt. Bij brosse materialen ligt de uiteindelijke treksterkte dicht bij de vloeigrens, terwijl bij ductiele materialen de uiteindelijke treksterkte hoger kan zijn.
De toelaatbare spanning of toelaatbare sterkte is de maximale spanning (trek-, druk- of buigbelasting) die op een constructiemateriaal mag worden uitgeoefend. De toegestane spanningen worden over het algemeen bepaald door bouwvoorschriften, en voor staal en aluminium is dit een fractie van hun vloeispanning (sterkte).