Kookpuntverhoging wordt gedefinieerd als de toename van het kookpunt van een oplosmiddel bij toevoeging van een opgeloste stof. Wanneer een niet-vluchtige opgeloste stof aan een oplosmiddel wordt toegevoegd, heeft de resulterende oplossing een hoger kookpunt dan dat van het zuivere oplosmiddel.
Het kookpunt van een vloeistof is de temperatuur waarbij de dampspanning gelijk is aan de druk van de omgeving. Niet-vluchtige stoffen verdampen niet gemakkelijk en hebben een zeer lage dampspanning (verondersteld nul te zijn). Wanneer een niet-vluchtige opgeloste stof aan een oplosmiddel wordt toegevoegd, is de dampspanning van de resulterende oplossing lager dan die van het zuivere oplosmiddel. Daarom moet er een grotere hoeveelheid warmte aan de oplossing worden toegevoerd om deze te laten koken. Deze verhoging van het kookpunt van de oplossing is de verhoging van het kookpunt. Een toename van de concentratie van toegevoegde opgeloste stof gaat gepaard met een verdere afname van de dampspanning van de oplossing en een verdere verhoging van het kookpunt van de oplossing