De Born-Landé-vergelijking is een middel om de rooster-energie van een kristallijne ionische verbinding te berekenen. In 1918 stelden Max Born en Alfred Landé voor dat de roosterenergie zou kunnen worden afgeleid van het elektrostatische potentieel van het ionenrooster en een afstotende potentiële energieterm. Het ionenrooster is gemodelleerd als een samenstel van harde elastische bollen die samen worden samengedrukt door de wederzijdse aantrekking van de elektrostatische ladingen op de ionen. Ze bereiken de waargenomen evenwichtsafstand van elkaar vanwege een balancerende korte afstandsafstoting.