Een hexagram wordt gedefinieerd als een sterpolygoon met zes bloembladen, opgebouwd uit de korte diagonalen van een zeshoek. In wezen bestaat deze vorm uit één regelmatige zeshoek en zes identieke gelijkzijdige driehoeken die elk een zijde hebben die gelijk is aan de lengte van de zijde van die zeshoek. En deze driehoeken zijn aan elke kant van die zeshoek verbonden als punten of bloembladen om een stervorm te vormen, die Hexagram wordt genoemd.