De verpakkingsfactor geeft aan hoe dicht atomen zijn verpakt in een eenheidscel en wordt gegeven door de verhouding tussen het volume van de atomen in de eenheidscel en het volume van de eenheidscel. In atomaire systemen wordt de pakkingsfactor volgens afspraak bepaald door aan te nemen dat atomen starre bollen zijn. De straal van de bollen wordt als de maximale waarde beschouwd, zodat de atomen elkaar niet overlappen. Een glijvlak met de hoogste atomaire dichtheid heeft de voorkeur voor vervorming omdat de afstand tussen atomen zo klein is dat dislocatiebeweging als gevolg van lagere toegepaste spanning gemakkelijker is en een hogere atomaire pakkingsfactor een indicatie is van gemakkelijke vervorming.